๐ หมีน้ำ มีอายุยืนยาวมาก และสามารถ อดน้ำได้นานถึง 200 ปี และถึงแม้ว่าจะถูกปล่อยให้แห้งตายนานกว่า 100 ปี ก็สามารถฟื้นกลับมามีชีวิตได้หากได้น้ำ กลไกการเอาตัวรอดของหมีน้ำ เพื่อรักษาชีวิตในสภาพขาดน้ำของหมีน้ำแต่ละชนิดพันธุ์นั้นแตกต่างกันไป โดยก่อนหน้านี้มีการค้นพบว่ายีนของหมีน้ำบางชนิดพันธุ์จะสั่งการให้ร่างกายผลิตน้ำตาล Trehalose ที่มีลักษณะคล้ายแก้วหลอมเข้าเคลือบรักษาส่วนสำคัญภายในเซลล์เช่นโปรตีนต่าง ๆ และผนังเซลล์ไม่ให้เสียหาย ตัวหมีน้ำเองก็จะหดงอร่างกายลงเป็นก้อนแห้ง ๆ จนกว่าจะได้รับน้ำอีกครั้ง ทั้งยังสามารถซ่อมแซมดีเอ็นเอของตนเองที่ได้รับความเสียหายจากความร้อนและแสงอาทิตย์ระหว่างที่จำศีลอยู่คืนมาได้ด้วย

 

    ๐ ศาสตราจารย์มาร์กซ์ แบล็กซ์เทอร์ หนึ่งในผู้ร่วมทีมวิจัยจากมหาวิทยาลัยเอดินบะระกล่าวว่า คุณสมบัติทางพันธุกรรมที่น่าทึ่งของหมีน้ำนี้ อาจนำไปประยุกต์เพื่อใช้ประโยชน์ต่อมนุษย์ในด้านต่าง ๆ เช่นในการเก็บรักษาวัคซีนเพื่อขนส่งแจกจ่ายยังถิ่นกันดารที่ห่างไกล และการเก็บวัคซีนไว้ได้เป็นเวลานานโดยไม่ต้องแช่เย็น

 

    ๐ หมีน้ำยังสามารถเอาชีวิตรอด จากเหตุการณ์โลกาวินาศได้ เช่นการพุ่งชนของอุกกาบาต หรือการระเบิดของรังสีแกมม่า และยังเอาชีวิตรอดในอวกาศได้ด้วยเคยมีการทดลองนำหมีน้ำขึ้นสู่ห้วงอวกาศโดยไร้การป้องกันใด ๆ โดยให้มันอยู่ในสภาพที่ไร้น้ำหนัก ไม่มีอากาศ และสัมผัสรังสีจากอวกาศโดยตรง ปรากฎว่าหมีน้ำในการทดลองนี้จำนวนหนึ่งยังคงมีชีวิตอยู่เมื่อนำกลับสู่พื้นโลก แถมยังออกลูกออกหลานมาเพิ่มอีกด้วย

     ๐ การถอดรหัสพันธุกรรมของหมีน้ำโดยทีมนักวิทยาศาสตร์ สามารถตอบคำถามที่เป็นที่ถกเถียงกันในแวดวงวิทยาศาสตร์มานานว่า หมีน้ำเป็นสัตว์ที่เป็นญาติใกล้ชิดกับสัตว์กลุ่มใดกันแน่ระหว่างแมลง แมงมุม และหนอนตัวกลม ซึ่งผลการวิเคราะห์ยีนชี้ว่า หมีน้ำ มีความคล้ายคลึงในระดับพันธุกรรมกับหนอนตัวกลมมากที่สุด โดยมียีนประเภท HOX เพียง 5 ตัวเหมือนหนอนตัวกลม แทนที่จะมี 10 ตัวเช่นเดียวกับสัตว์ทั่วไป